Toch komt er aan alles een eind

De bus arriveerde in Hué. Hier hebben we een nacht geslapen. In Hué hebben we een fiets gehuurd en zijn we naar de verboden stad gefietst. Helaas is er door de oorlog weinig van de stad overgebleven. Ze hebben heel veel gerestaureerd wat erg jammer was. Wij hadden het juist mooi gevonden om de vervallen en vernielde gebouwtjes in de verboden stad te zien. Als je de stad binnenkomt heb je 3 ingangen. Vroeger was de middelste ingang bestemd voor de keizer, de andere ingangen waren bestemd voor de burgerlijke en militaire mensen. De middelste ingang hadden ze afgesloten en mocht NIEMAND doorheen.
Het was die dag bewolkt dus het was prima vol te houden. Verder is Hué een leuk gezellig stadje waar je ‘s avonds gezellige barretjes hebt (en een lokaal marktje waar je alleen maar aangestaard wordt door lokale mensen).
Na Hué hebben we de nachtbus naar Hanoi gepakt. Hanoi is de hoofdstad van Vietnam. In Hanoi hebben we de romantische brug bezichtigd en zijn we naar het Ho Chi Minh mausoleum geweest. Helaas was hij wegens onderhoudt aan het lichaam niet aanwezig. (Ho Chi Minh was president van noord Vietnam). Het lichaam van hem is ingebalsemd en ligt in Hanoi.
Ook in Hanoi was het slecht weer. We wilde naar Halong bay gaan. Halong Bay is prachtig (op plaatjes, zoek maar eens op) maar daar moet alleen heen gaan als je mooi weer hebt. Omdat de weersvoorspellingen nog steeds slecht waren hebben we er voor gekozen om twee nachten naar Sapa te gaan. We hadden voor Sapa een trekkingtour geboekt. De volgende dag namen we voor de verandering weer een nachtbus, dit keer naar Sapa. In de ochtend kwamen we aan. Na een half uur in de kou en regen te hebben gestaan, werden we opgehaald en naar het hotel gebracht. In ons hotel aangekomen konden we de kamer nog niet in. In een kleedkamer konden we omkleden en meteen begon onze tour. We gingen die ochtend naar een village: ‘The Cat Cat village’. Na een uur door de bergen naar beneden te hebben gelopen kwamen we aan in de village. Het was nog steeds koud en regenachtig, maar dat was niet erg want het uitzicht was alsnog prachtig in de bergen. De bewoners van The Cat Cat village wilde natuurlijk van alles verkopen aan ons. Na het bezoekje aan de village wandelde we rustig weer de hele berg op. De omgeving is erg mooi in Sapa. Bergachtig met veel rijstvelden.
Toen we terug kwamen in het hotel konden we op onze kamer lekker warm douchen. Daarna zijn we Sapa ingegaan om een jas te kopen en dichten schoenen (want de dichte schoenen hadden we eerder al achtergelaten). De volgende ochtend hadden we de hele dag een trekking. We gingen die dag naar twee verschillende dorpen. Het weer zat mee en de zon scheen gelukkig. Na ruim drie en een half uur te hebben geglibberd door de rijstvelden (berg op berg af, en de bergen waren STEIL) kwamen we aan op onze lunchplek. Omdat wij allebei hulp hadden gekregen om die bergen op en af te klimmen en klauteren kochten we wat van de vrouwtjes. De lunch werd gemaakt door iemand uit het dorp, natuurlijk rijst. Na de lunch zijn we doorgelopen naar het volgende dorpje waar we snel doorheen zijn gelopen, omdat onze taxi stond te wachten die ons terug bracht naar ons hotel. In Sapa hebben we nog een heerlijke massage genomen en zijn we naar de markt gegaan. Daar hebben we leuke spulletjes gekocht. Sapa is zeker een aanrader als je van wandelen houdt!
In Sapa hebben we een toeristen bus geboekt om vervolgens naar een dorpje voor de grens van Laos te gaan. Helaas reden er geen bussen Laos in, dus dit was de enigste optie voor ons. In de toeristen bus naar deze plaats zaten alleen maar lokale mensen. Wij natuurlijk de hele reis onze spullen heel goed in de gaten gehouden. We moesten switchen van grote bus naar mini bus en daarvoor een uur moeten wachten. Eindelijk konden we gaan met de mini bus. We werden de hele busreis aangegaapt door allemaal lokale mannen die elke beweging van ons volgden. Na veel stops, omdat de ze bezig waren met de weg, kwamen we na 11 uur rijden eindelijk aan in het plaatsje Dien Bien. Hier waren geen toeristen te bekennen. Nadat we een hostel hadden gevonden, konden we eindelijk wat eten. De volgende dag zijn we vroeg naar het busstation gegaan om de bus te pakken naar Laos. De vrouw achter de ticket balie was uit naar ons geld. We konden alleen een ticket kopen die veel duurder was anders konden we de bus niet nemen. Na het dubbelen te hebben betaald konden we eindelijk naar Laos. Vietnam vonden wij een mooi land. We gingen er wel snel doorheen omdat we weinig tijd hadden. De meeste mensen zijn onvriendelijk en zijn vaak uit op je geld. Dit was erg jammer.
In Laos waren we aangekomen in het plaatsje Oudomxay. Helaas was het de laatste dag Nieuwjaarsfeest hier en konden we het festival niet mee maken. Onderweg werden we nat gegooid door mensen die langs de weg stonden. Een groot watergevecht, dat houdt het nieuwjaarsfeest hier in. Oudomxay is een klein plaatsje. Hier komen toeristen vaak alleen om een overnachting te nemen en vervolgens door te reizen naar een andere plaats in Laos. In Oudomxay was weinig te zien en daarom zijn we er ook maar een nacht gebleven.
We hadden bijna geen geld meer en moesten pinnen. Dit keer hadden we een klein probleempje met het pinnen. Mara’s pinpas werd ingeslikt door de automaat. We kregen het allebei erg benauwd. Een man belde voor ons het nummer dat stond aangegeven op de automaat en gelukkig kwam de manager om de pas eruit te halen. Hij was onze reddende engel. Hij kwam er aangereden met de auto, onder de schmink en dronken. Dat snapte we wel want iedereen moet het nieuwe jaar natuurlijk goed vieren….
Volgende dag zijn we naar het busstation gegaan om de bus naar Luang Prabang te nemen. De eerste bus zat vol en moesten daarom wachten. Eerst was het een uur, daarna twee uur... en uiteindelijk na bijna vijf uur vertrok EINDELIJK de bus. Om 22:30uur kwamen we aan en stonden we op het busstation in Luang Prabang in de storm. De taxi mensen wisten natuurlijk dat we niet gingen lopen door de storm en vroegen daarom de hoofdprijs. De meeste hostels sluiten om 23:00uur van wegen de avondklok. We werden door de taxi tuktuk gedropt bij een hostel. Alle kamers waren vol, de buren hadden nog wel een kamer vrij. Die namen we maar want we hadden geen keus. In de kamer zat er geen slot op de deur, we hadden geen handdoeken, geen wc papier, het stonk, lakens waren gebruikt, lagen haren in bed, geen airco of fan, de douche en kraan deden het wanneer ze zin hadden en er waren veel muggen en beesten... Na een slapenloze nacht zijn we vroeg vertrokken om een andere kamer te zoeken. Al snel vonden we een schone kamer met slot, handdoeken, wc papier, geen gekke beesten en met airco. Na een lekkere douche zijn we gaan rondlopen in het stadje. De volgende dag zijn we naar de Boeddha Cave en de watervallen geweest. De Cave viel tegen. Het was erg klein en de duur van de boottocht was twee uur heen en twee uur terug. Dat was het niet waard aangezien je maar 15 minuten in de Cave bent. Het bezoek aan de watervallen was erg mooi. Heel helder water en diverse prachtige watervallen.
De dag erna zijn we naar Vang Vieng gegaan om te gaan tuben. Deze busrit duurde zeven uur. We hadden eindelijk weer een toeristenbus met daarbij gelukkig wat meer beenruimten. In Vang Vieng een goed hostel gevonden voor €5,- per nacht. Hier zijn we drie nachten gebleven. In Vang Vieng zijn we met acht Engelsen wezen tuben. Die dag scheen gelukkig de zon. Helaas is het tuben erg veranderd omdat er veel ongelukken mee gebeurden. Er waren maar twee barretjes open waar geen muziek werd gedraaid en het er een beetje uitgestorven uitzag.
De dag daarna hadden we een privé gids voor die dag. We zijn eerst een berg half opgeklommen voor een uitzicht punt. Nadat we weer veilig beneden waren gekomen, zijn we met de tuktuk verder gegaan naar de cave bij de blue lagoon. De cave was groot en donker. Daarom moest je met een hoofdlamp op lopen. Na de cave konden we verkoeling zoeken in de blue lagoon. Het water was helder, heel koud en mooi blauw. Vang Vieng is een gezellig dorpje waar veel toeristen komen. Vang Vieng heeft leuke barretjes waar je ‘s avonds lekker wat kunt drinken.
Na Vang Vieng wilden we naar het noorden gaan. Dit kon niet rechtstreeks met een bus en zouden we weer terug moeten naar Luang Prabang. Omdat we het reizen een beetje zat waren kozen we ervoor om al eerder terug te gaan naar Thailand.
De bus van Vang Vieng naar Vientiane (de hoofdstad) duurde maar vier uur. Omdat we van andere reizigers hadden gehoord dat er in Vientiane weinig te zien was, pakte we meteen de bus naar Nong Khai (Thailand). Laos is een mooi land en heeft een prachtig landschap. De mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam. We hebben niet veel van Laos gezien dit is wel jammer. Uiteindelijk komen we toch tijd te kort…
De bus naar Nong Khai duurde drie uur met boarden. In Nong Khai aangekomen en een hostel te hebben gevonden zijn we opzoek gegaan naar een restaurant en vervolgens te gaan slapen. De volgende dag was Mara ziek. Waarschijnlijk voedselvergiftiging van de vorige dag. Hierdoor konden we niet de bus naar Bangkok pakken. Na twee dagen was Mara gelukkig beter en konden we naar Bangkok met de nachtbus. Deze keer waren we voor de vierde keer in Bangkok belandt. Voor één nacht hebben we een duurder hotel gezocht met zwembad zodat we lekker konden chillen. In Bangkok werd Lotte ziekjes, waarschijnlijk door hetzelfde eten. Na een nacht Bangkok hebben we de bus gepakt naar het zuiden waar we onze vakantie gaan afsluiten. De reis van Bangkok naar Koh Samui duurde in het totaal 18 uur. Op dit eiland bleven we drie nachten. Hier hebben we het visum voor Thailand geregeld en verder lekker aan het strand gelegen. 1 mei vertrokken we naar Koh Phangan. Hier hebben we op 3 mei de Half moon Party meegemaakt. Het was een erg mooi feestje.
Een dag later zijn we naar Koh Phi Phi gegaan. Het weer was hier slechter dan ervoor, dus hebben we besloten om na twee nachten door te gaan naar Phuket.
We zitten nu in Phuket. We genieten hier van de zon (als die zin heeft om door te komen). Helaas is het overal in het zuiden nu slechter weer.

10 mei vertrekt onze vlucht naar Bangkok. Hier gaan we de souvenirs inslaan. 13 mei vliegt ons vliegtuig alweer terug naar Nederland.
Dit was ons laatste reisverslag vanuit Thailand.


Om alvast een aantal vragen van jullie te beantwoorden…


Is het reizen jullie bevallen?
Ja zeker, we willen eigenlijk nog niet naar huis.


Hebben jullie het met elkaar uitgehouden?
Nou, om eerlijk te zijn.. we hebben elkaar een aantal keer het hoofd van het lijf geslagen.
Nee natuurlijk niet. We hebben het makkelijk uitgehouden met elkaar en veel plezier gemaakt samen.


Wat vonden jullie het mooiste land?
Thailand heeft toch echt onze voorkeur. Het is een mooi land, goedkoper dan de andere landen die we gezien hebben in Azië, vriendelijke mensen en we voelen ons hier meer op ons gemak. De andere landen waren natuurlijk ook mooi om te bezichtigen, maar om het nog eens te gaan bezoeken… nee.

Wat miste jullie het meest van Nederland?
Appelsap, Boerenkool en het veilige verkeer.

Zijn jullie veranderd na 2,5 maand reizen?
Uuuh, nee.

Bevalt het Aziatische eten?
Mara vindt het eten erg lekker! Lotte niet zo, eet hier alleen Padthai en rijst.

Wat is jullie volgende bestemming?
Indonesië (BALI).